එකතු

හිතුනත් උඹව ඇවිදින් බලලා යන්න නිදහස නෑනේ පෙර මෙන් දුවලා එන්න උඹ මට තාම පුංචියි ලොකු නෑ ඔන්න එන්නම් විගහ මගේ දූ නාඬා ඉන්න කටහඬ නොමැති මහ ගේ පාලුව පුපුරානුඹ නැති මතක මැවුනා කඳුළැලි උතුරාඅනේ මගේ ගිරවියේ හුළඟට මතුරාපනිවිඩ තියාපන් හුරතල් හඬ කොඳුරා තනියෙන් කොහොම වැඩ ටික නුඹ කරගන්නේ කටට රහට කෑමද කුස පුරවන්නේලෙඩට දුකට නෑ අම්මා ලඟ ඉන්නේ මගේ පණ ඒකමයි මේ හිත ඇවිලෙන්නේ කොච්චර වෙහෙස වින්දත් මම එක දිගට කොස්සක් දෙන්නවත් ලෝබයි උඹේ අතටඑන්නට ඇහැකි නම් වැඩ පල කර යසටඋඹ රැකගන්නේ මම මැණිකක් සේ නෙතට අහස ගුගුරවා වැසි වැටෙනා වේලේදනිමි ගැහෙන හැටි බිය වී නුඹ බාලේනොදැනිම දෑත් බැඳ බුදුකුටියට සාලේදූ ගැන හිත හිතයි ගෙවුනේ මගේ කාලේ නොදැනිම කාලේ දු නොදැකම ගත වෙන්නේ දිවි බර තමයි කාටත් එය පොදු වැන්නේඋඹටත් දිනක මවු පදවිය හිමිවන්නේඑතකල් ඉවසමින් නිදුකින් සැනසෙන්නේ